- yıxılmaq
- düşmek
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yıxılmaq
Look at other dictionaries:
yıxılmaq — f. 1. Öz ağırlığı ilə yerə enmək, müvazinətini, yaxud istinad nöqtəsini itirərək aşağıya devrilmək, yerə dəymək. Başı gicəllənib yıxıldı. Pilləkəndən yıxılmaq. – Məşədi, tərpənsən, yıxılarsan ki. . . Ü. H.. Gərək yadındadır. . . üç il qabaq mən;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yıxılma — «Yıxılmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uçmaq — 1. f. 1. Qanadlar vasitəsilə havada hərəkət etmək, havaya qalxıb getmək, havada gəzmək. Havada quşlar uçur. – Hələ tamam qurumamış yağış gölləri; Üzərində bulud bulud uçur milçəklər. S. V.. Dağın baş tərəfinə yaxın bir yerdə qartallar uçurdu. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ev — is. 1. Yaşayış binası, həmçinin müxtəlif müəssisə və idarələri yerləşdirmək üçün bina, tikili. Kərpic ev. Daş ev. Yaşayış evi. Altımərtəbəli ev. – On üç il bundan irəli evləri yazanda Danabaş kəndinin tüstü çıxanı düz altı yüz əlli ikiyə çatmışdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qablanmağ — (Bakı) bərk yıxılmaq, üzü üstə yıxılmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yıxılmış — 1. is. Yıxılmaq işi; yıxılma, uçulma. 2. «Yıxılmaq»dan f. sif. Yıxılmış uşaq. Yıxılmış bina. Yıxılmış divar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əbədiməg — I (Göyçay, Kürdəmir, Salyan) arxası üstə yıxılmaq. – Mal əbədiyib, oqqədər çırpınıb ki, bağrı çatdıyıb (Salyan) II (Biləsuvar) ölmək. – Bir yekə çöngəmiz əbədiyib … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xurcuntayı — düşməx’: (Qazax) eyni vəziyyətdə yıxılmaq (güləşmə zamanı hər iki güləşənə aiddir). – Heş biri yıxmadı, xurcuntayı çüşdülər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
öədiməx’ — (Hamamlı) büdrəyərək yıxılmaq. – İnəx’ öədədi tüşdü suyun içinə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
uçmağ — I (Şamaxı) cənnət II (Yardımlı) yıxılmaq. – Kişi ağacdan uçub əzilib … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
